الموضوع: تأملات فى الشارع المصرى...الجزء الاول

تأملات فى الشارع المصرى


يا جماعة انا عندى صدمة واستياء شديد من حال الأولاد الصغيرين من12 و13 سنة شكلهم بقا غريب ولبسهم أغرب والأسوأ من كل ده طريقة كلامهم واستهتارهم فى الطرق والمواصلات العامة تلاقى الكلام دايما بصوت عالى واسلوب لا يرتقى لادنى درجة من درجات الرقى والاحترام ضيف على ذلك الألفاظ الخارجة والشتائم والسب الذى يخدش الحياء حتى أسلوب الهزار فيما بينهم كله شتيمة وقلة أدب بصراحة أنا بمشى فى الشارع بيبقا نفسى يختفوا من قدامى أو الأرض تتشق وتبلعنى

ليه كده؟؟؟ ليه وصلوا للدرجة دى من اللامباة لمشاعر الأخرين واللامباة تجاة أنفسهم حتى محدش بيفكر فى صورته قدام الناس اللى فى الشارع ولا الانطباع اللى هيتاخد عنه وعن البيئة اللى عايش فيها

بل على العكس تلاقيهم فخورين بأنفسهم وكأن تدنى اسلوب الحوار مدعاة للتفاخر وكل واحد بيفتخر بنفسه انه يقدر يقول كلام اقذر

ده انا لحد دلوقتى لو ركبت تاكسى مع واحدة صاحبتى وجت تكلمنى اقولها لما ننزل نتكلم ولو مشيت معاها شوية فى الشارع وحبينا نتكلم نكاد نكون بنهمس ولو ارتفع صوتها مش برد عليها


بجد انا بقيت ماشية فى الشارع خايفة وبسأل نفسى ليه كده دول لسة صغيرين فين راحت البراءة والخجل والحياء هم بيتعلموا ايه فى المدارس بيتعلموا ايه من اهلهم وهل ياترى بيتكلموا مع ابائهم بنفس الاسلوب ده


كنا زمان نقول على اللى بيتكلم بسوقية أصله مش متعلم مادخلش مدارس دلوقتى هنقول ايه وهم كلهم طلبة مدارس مش هنقول جامعات لانى بجد ملاحظة الأسلوب ده اكتر فى الأولاد الصغيرين

ما احنا كنا فى سنهم فى يوم من الأيام مكناش كده

مش عارفة أنا بس اللى بحس بكده

ولا أنا ببالغ

ولا انتوا كمان ملاحظين ده

وياترى ايه الحل

معقول فى يوم من الأيام نلاقى ولادنا زيهم او اسوأ منهم