الموضوع: فن المحادثة ولحظات الصمت !!

احيانا الواحد بيمر بلحظات صمت محرجة فى الكلام مع شخص ، مش بيلاقى حاجة يقولها ، وبالتالى ممكن دة يدى انطباع وحش.

أنا مثلا الموضوع دة بيحصل معايا كتير لما نكون اتنين بس خاصة لو زميلة ، إنما لما اكون وسط مجموعة مش بحس بمشكلة ابدا ، بالعكس ببقى على طبيعتى اكتر والكلام بيجيب بعضه.

من المشاكل اللى بواجهها نهاية الحديث ، يعنى المرحلة اللى بنهى الكلام واسيب الشخص وامشى ، ببساطة مش بعرف ، بحس باضطراب وقلق.

طبعا الكلام دة مبيحصلش مع اصحابى ابدا ، انما دايما مع الناس اللى يا دوب لسه متعرف عليهم ، يمكن القلق ناتج عن خوفى من اعطاء انطباع مش كويس فى بداية التعارف.

ياريت الناس تشاركنا برأيها:

- بتعمل ايه لما الكلام يقف بينكم؟.
- بعد ما بتسلم وتعلق على أى حاجة بتنهى ال small talk دة ازاى؟.
- لو واقف مع واحد رغاااى اوى وعايز تخلص منه بتعمل ايه؟.
- ايه طريقتك فى الحوار؟ دايما كدة كل واحد فينا بيبقى ليه ستاندارد كدة معين فى طريقة فتح او غلق الحوار مع الشخصيات المتعرف عليهم حديثا ً.
- عندك حاجة ممكن تضيفها؟.

أنا هبدا ً بنفسى:

- بتعمل ايه لما الكلام يقف بينكم؟

بتمر اللحظات بسرعة ومع كل لحظة صمت بحس بقلق ، وبعصر دماغى عن اى حاجة ممكن اتكلم فيها ولما ملاقيش حاجة " احم .. وانت/انتى ازيك انهاردة" ، لو ساعدنى فى الكلام بنكمل ، لاقيت بقى لحظات الصمت دى بتتكرر كتير بفك الصراحة وبنهى الحوار ....

- بعد ما بتسلم وتعلق على أى حاجة بتنهى ال small talk دة ازاى؟

بنهى الحوار ازاى بقى برضه دى مشكلة " طيب هشوف كدة المحاضرة بدأت ولا ايه " ، " انا رايح الأوفيس" ، بس طبعا بحس إن فيه حاجة مش مظبوطة.

- لو واقف مع واحد رغاااى اوى وعايز تخلص منه بتعمل ايه؟.

دى سهلة ، لما احس كدة إنه بدأ فى مرحلة الا عودة ، بطلع الموبايل وانا طبعا بهزله دماغى ومنغمس معاه فى الرغى أوى ، وأظبط الألارم على 5 دقايق بالظبط هو كدة كفاية اوى و " عن اذنك أرد" ، اعمل نفسى كأنى بكلم أى حد وبعد ماقفل استأذن " عن اذنك كدة هروح اشوف صاحبى عاوز ايه" بنكون فى الكلية فأى حجة والسلام.

أو بستنهز اقرب فرصة واروح ألبى نداء الطبيعة

- كلمنا عن طريقتك فى الحوار دايما كدة كل واحد فينا بيبقى ليه ستاندارد كدة معين فى طريقة فتح او غلق الحوار.

انا عن نفسى معنديش مشكلة فى فتح الكلام ، صباح الخير ازيك ، وبعدين بتكلم بقى عن الجو حالة الطريق ، عندى ايه النهاردة فى الكلية ، يعنى small talk خفيف كدة.

- عندك حاجة ممكن تضيفها؟.

مفيش حاجة معينة ، يمكن بحس إن الإنجلش مرن اكتر من العربى فى النقطة دى بالنسبة لى على الأقل ، كمان لو عندك مواضيع تفتح بيها كلام قول عليها.

تسجيل متابعه و اعجاب بالموضوع .

انا للاسف مش عارف اجيب على اسألتك ديه يمكن لان دلوقتى ذهنى مش حاضر و مش مركز اوى .

بس الى اقدر اقوله ان فن الحديث او شكل الحديث بيتحدد من الطرفين

انتا كطرف مش مطالب فى كل الاحوال بفتح مواضيع او بدايه الكلام مع الطرف الاخر " سواء بنت او شاب " .
سعات كتير جدا بيكون فى لخبطه فى الكلام ده مش لازم يكون راجع ليك كشخص ... لان ممكن الشخصيه الى واقفه قدامك و بتتكلم معاها " برده سواء شاب او بنت " مش متوافق مع شخصيتك , فى حاله مزاجيه مش مظبوطه , ان يكون قليل الكلام بطبيعته . ف هنا مش بتلاقى حاجه تتكلم فيها كتير . و ده مش مشكلتك انتا ده مشكلته هو .

اعتقادى الخاص ان الوش البشوش و الابتسامه بتدى انطباع للشخص الى امامك انك شخص ودود و بتديله اطمئنان فى الكلام معاك و بتشجعه لمواصله الحديث معاك و انه يعرفك اكتر .

لحظات الصمت . على فكره ديه بتحصل مابين اى اتنين مهما كان درجه الصحوبيه او القرابه مابينهم , الفكره انك بتتكلم فى موضوع , و الشخصيه الى قدامك بتتكلم فى موضوع ... الطبيعى انك لما تتكلم فى موضوع و تخلص كلامك . الى الشخص الى قدامك هو الى يبدأ الحديث بعدك كنوع من الزوق . لو انتا الى فى الموقف ده و عليك الدور فى الكلام و مش لاقى حاجه تقولها .... ممكن تتكلم فى اى موضوع خاص بيك , فكره بتفكر فيها , حاجه حتعملها , حاجه نسيتها ... و هكذا .
لو لقيت رد الفعل من الشخص الى امامك سلبى او مش متجاوبك معاك . استأذن لان كده خلاص وصلنا للصمت القاتل .

انا كان بدوى اتكلم اكتر فى الموضوع ده " خصوصا و ان الفكره فعلا انا فكرت فيها كتير " و كتير الواحد بيتعرض للمواقف ديه
بس حقيقى ذهنى مش حاضر اوى .