الموضوع: قصتى الحزينة

ازاى مش عاوز حد يقولك انك غلطان
يعنى انت عارف كميه قلق والدك ووالدتك عليك وتقوم سايبلهم البيت وماشى هو انت فاكر انك كده بتربيهم من تانى
لا يا استاذ انت غلطان ومليون غلطان كمان لو مش عاجبك
انت الراجل التانى فى البيت بعد والدك ربنا يخليهولك
افرض دلوقتى حصل حاجه في البيت لا قدر الله مهما كانت
هيبقى شعورك ايه وانت بعيد
انا بئه اقسم لك انك عمرك ما هتسامح نفسك ابدا وهتعيش حياتك كلها بعقدة الذنب مش الاكتئاب اللى انت فاكره فيك
انت مش حاسس بقيمه الاب او شعور الاب تجاه اولاده عشان انت لسه مجربتهوش ومش مقدرة بقيمته كويس
ولعلك بئه انا كانت ظرفى العن وكبر من ظروفك لدرجة انى في مره قطعت شرايينى ومرة تانيه ضربت دماغى في الحيطه زى الكورة ومرة طربت الحيطه بالبوكس وكسرت فيها صوابعى الخ الخ الخ
وكل ده من اللى انت بتقول عليه اكتئاب
ولعلمك بئه كمان انى والله والله سيبت البيت زيك كده وفضلت اتنطط من بيت لبيت
وربنا ما يوريك بئه كميه الاحراج اللى كنت بشوفها مع كل مره مع انى كنت بصرف على نفسي والحمد لله
بس مع مرور شهور وشهور كتير وبمساعدة القرايب والمعارف اتعدل الحال ورجعت البيت تانى واما جه معاد جوازى والدى مرضاش يحضر دخلتى وبقيت واقف لوحدى ودى حاجه بئه مقولكش عليها لازم تجربها عشان تحسها وربنا يبعدها عنك ومتجربهاش ابدا
عارف بئه لما اتجوزت بدأت انى احس شويه بقيمه الاب وانه بيكون شايل المسؤليه ازاى ودى حاجه لا تذكر ادام اب شايل مسؤليه بيت وعيله كامله وعاوز يطلع ابنه راجل يعتمد عليه وبنته تكون زوجه صالحه
كل ده مش هتحسه الا لما تجربه وتتجوز وتخلف وقتها بس هتبوس التراب اللى والدك بيمشى عليه
لانك هتتمنى ان ولادك يكونوا احسن منك فيى معاملتهم معاك
لازم ترجع البيت ولوحدك وتستحمل زعل ابوك مهما كان رد فعله عليك لانه في الاخر لمصلحتك
ومتستناش ان حد يرجعك لازم تكون لوحدك عشان والدك يحس انك حسيت بغلطتك وجاى لوحدك تعتذر ودى قيمتها غالى اوى عنده حتى لو مبينش الشعور ده
وحاول انك تستحمله حتى لو كان هو غلطان
لان اللى فاضل مش قد اللى فات
وبكر تجرب شعور الاب عامل ازاى فحاول انك تلحقه دلوقى واترمى فى حضنه قبل ما الوقت يعدى ويبقى مفيش قدامك غير الندم
يارب يارب يارب تسمع كلامى وتصبح الصبح تروح على ابوك وتطلب منه السماح لانك مش عارف انت دلوقتي عامل فيهم ايه وخصوصا والدتك المريضه
لو اهلك هانوا عليك فتأكد انك مهما حصل عمرك مهتهون عليهم ابدا
وبدل مانت قاعد عند صاحبك دلوقتى مفكرتش هو هيستحملك قد ايه
البنى ادم تقيل مهما كان مفيش غير بيتك واهلك هما اللى هيشيلوك وهيستحملوك فى كل ظروفك
وبيتك واهلك هما اللى اولى بيك
قوم دلوقتى اتوضأ وصلى واستغفر ربنا
وبكره الصبح من بدرى تجرى على بيتك وتطمن اهلك عليك وكفايه ليله واحده من العذاب للطرفين
فاهم يا باشا ولا نيجى لغايه عندك ونرجعك بالعافيه
ارجوك ارجع بيتك ولو مش عشانك يبقى عشان خاطر المريضه اللى في البيت واختك اللى محتاجه اخ يرعاها ويخلى باله عليه
معلش انا طولت شويه بس موضوعك ده حصل معايا بالنص وانا مش عاوزك تقع في الغلط اللى انا وقعت فيه
واسمع منك وعنك الخير ان شاء الله

عزيزي ادهم
انا مش هقول انك غلطان
الكبت النفسي والعصبية والردود الجامدة وخوف والدك عليك او معاملته ليك بأي طريقة وكل الكلام ده
ما يديكش الحق انك تسيب البيت وتمشي
مهما كان ......... ده والدك (وحط تحت الكلمة ديه مليون خط)
اكيد خايف عليك بس برضه اكيد بيحبك
ممكن وجايز يكون بيخنق عليك بس برضه هوه شايف ان ده لمصلحتك
صدقني انت زي اخويا الصغير بس الصراحة الدنيا بقت مقرفة جدا وكل اب او ام بيخافوا على اولادهم وبيتصرفوا بناء على ذلك اما بالشدة والحزم (اللى هوه الخنقة بالنسبة لينا عموما)
واحيانا يسبوا الحبل على الغارب (وطبعا ده نتيجته معروفة)
نصيحة ليك يا اخي العزيز
اهدا كده وارسى وريح اعصابك بس لازم ترجع بيتك لوالدك ووالدتك واختك
بيتك اولى بيك لحد ما تتخرج ان شاء الله وتشق طريقك في الحياه وبعد كده يا سيدي ابقى اعمل اللى انت عايزه
بس صدقني مش هتحس الاحساس بتاع والدك الا لما تتجوز وتخلف ويبقى عندك اولاد يطلعوا عنيك (زي حالاتي)
وربنا يهديك لعمل الصح ان شاء الله

اخوك رامي (ابو احمد و يوسف)

يا اخى العزيز
الموقف كالتالى :
والدك يحبك اكثر من نفسه و بيخاف عليك من الهوا الطاير و ده لا يمنع انه ينفرد بالقرارات و لا يثق فى قدرتك على تحمل المسئولية ابدا و لو
كانت مسئولية شىء تافه ويحاول دائما فرض سيطرته عليك بحجة انك تحتاج هذه الوصاية حتى تكون فى احسن حال و يحيطك بالاسوار
و يخطط لك حياتك
اما انت فهتكون ولد غير صبور تعودت الحصول على ما تريد دون عناء و عاوز تثبت و جودك و ان لك شخصية و راى منفصلين لكنك
متعودتش تتعب
حصل صدام بينك وبين والدك : هو عاوز يحافظ عليك بطريقته و انت عاوز تبقى انسان حر الاراده و مللت من التحكم
طيب ايه الحل دلوقتى ؟
فى رايى انت عايش فى شده جامده جدا محدش يقدر يحلها الا انت و بالكثير من التعب
لو انت شايف نفسك قوى كفايه اعتقد ان الحل اللى هقولهولك هو انسب حل
just b man enough
-اول حاجه ترجع البيت و تكلم اختك و امك و تقولهم قد ايه انت بتحبهم و متقدرش تعيش من غيرهم-و دى حقيقه-و تحاول على قد ما تقدر
تكلم والدك عادى كان مفيش حاجه حصلت-هيبقى من جواه طاير من الفرحه و فى نفس الوقت هيبصلك بقرف كانه بيقول ايه اللى جابك و يمكن
يقولها فعلا بس عادى جدا ده والدك مهما كان- مش بقولك اعتذر الاعتذار محتاج قوة كبيره منك هو هيحصل بس بعد شويه
-تانى حاجه و اللى هى صعبة فعلا لازم تعمل حاجه تزود ثقتك بنفسك و تكسب احترام نفسك لنفسك و كمان ثقة اللى حواليك فيك الحاجه دى
فى رايى هى الاستقلال المادى يعنى انت تصرف على نفسك طب ازاى ؟ تنزل تشغل و تتعب مش مهم الشغل ايه اى حاجه المهم تنجز و تبقى
راجل بجد
فى الاخر بقولك ربنا يرضى عنك و ييسر لك ما فيه الخير
لو كنت قولت حاجه غلط او فى حاجه مش فاهمها صح قوللى و باذن الله ربنا هيوفقك فى حياتك ان شاء الله


و استنى رد الاستاذ احمد ابرهيمaif اكيد هيكون مفيد ليك جدا